Κλείσιμο

Λίμνη Καϊάφα: Η εγκαταλελειμμένη Λουτρόπολη του Νομού Ηλείας

Αποτελεί υδροβιότοπο, τον δεύτερο σπουδαίο στην ευρύτερη περιοχή του νομού Ηλείας. Από την θάλασσα την χωρίζει τμήμα πευκόφυτου δάσους,το οποίο επίσης φέρει το όνομα "Στροφυλιά".

Η Λίμνη Καϊάφα ή λουτρόπολη Καϊάφα βρίσκεται στην Πελοπόννησο και συγκεκριμένα στον Νόμο Ηλείας. Η λίμνη βρίσκεται δίπλα στην Θάλασσα, έχει ιαματικά νερά ενώ στα νερά γίνονται και αθλητικές δραστηριότητες όπως θαλάσσιο σκι. Διοικητικά ανήκει στην Ζαχάρω από την οποία απέχει μόλις πέντε χιλιόμετρα.

Καλύπτει επιφάνεια 1500 στρεμμάτων, μήκος 3 χιλιόμετρα και βάθος 2 μέτρα. Μέσα στην λίμνη υπάρχει και το νησάκι της Αγίας Αικατερίνης και στις όχθες της η λουτρόπολη Καϊάφα.

Αποτελεί υδροβιότοπο, τον δεύτερο σπουδαίο στην ευρύτερη περιοχή του νομού Ηλείας μετά το οικοσύστημα του Εθνικού Πάρκου υγροτόπων Κοτυχίου Στροφυλιάς, περί τα 50 χλμ βορειότερα. Από την θάλασσα την χωρίζει τμήμα πευκόφυτου δάσους,το οποίο επίσης φέρει το όνομα "Στροφυλιά" καθώς και ιδιαίτεροι σχηματισμοί αμμοθινών. Το οικοσύστημα έχει υποστεί μεγάλες καταστροφές εξ αιτίας των σκουπιδιών,της παράνομης λαθροθηρίας, που έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις,τις παράνομης υλοτόμησης και των αθλητικών δραστηριοτήτων που γίνονται στην λίμνη.

Δείτε το βίντεο του Michael Miller

Η λίμνη πιστεύεται ότι δημιουργήθηκε το 6ο περίπου αιώνα μ.Χ μετά από μεγάλο σεισμό. 

Ο Καϊάφας ή Καγιάφας λίγο πριν το 1960 ήταν πολύ γνωστός και δημοφιλής προορι­σμός για  θεραπευτικούς λόγους. Τη φήμη του τη χρωστούσε, κυρίως, στα θερμά λουτρά  και το νερό του, που είχαν ιαματι­κές ιδιότητες, αλλά και στο μοναδικό του τοπίο, που συνδύαζε αρμονικά και σε θαυμαστή κλίμακα θάλασσα, δάσος, λίμνη και βουνό.

Κάθε χρόνο κατέφθαναν, από όλα τα σημεία της χώρας, επι­σκέπτες για να κάνουν την υποδειχθείσα σ΄ αυτούς θεραπεία, ήτοι: θερμά λουτρά και πόση ιαματικού νερού. Οι «λουόμενοι», όπως τους αποκαλούσαν οι ντόπιοι, έφταναν ως εκεί με το μο­ναδικό μέσο, που τότε υπήρχε και ήταν το ωτομοτρίς.

Η λουτρική περίοδος άρχιζε τέλη Μαϊου και τελείωνε τέλη Σε­πτεμβρίου.

Τους επισκέπτες μπορούσες να τους κατατάξεις σε τρεις κα­τη­γορίες. Στους αριστοκράτες, που προτιμούσαν να διαμένουν στα τρία προπολεμικά ξενοδοχεία, που υπήρχαν στον Καϊάφα, Αρήνη, Γεράνιον και Ολυμπία.

Στους ανήκοντες στη μεσαία τάξη, που επέλεγαν τη μικρή μας κωμόπολη, όπου λίγοι μεν βολεύονταν στα δύο υποτυπώδη ξε­νοδοχεία της, Rex και Διεθνές, οι δε περισσότεροι σε ενοικια­ζόμενα δωμάτια, που διέθεταν τα πιο μεγάλα και ευπρεπή σπί­τια της.

Με τον καιρό, η αίγλη των θερμών λουτρών ξεθώριασε, σαν επακόλουθο, μεταξύ άλλων, της αμφισβήτησης και απομυθο­ποίησης των θεραπευτικών τους αποτελεσμάτων. Τα υπέροχα ξενοδοχεία του Καϊάφα, οι λουτρικές εγκαταστά­σεις απέναντι, στους βράχους του Λαπίθα, καθώς και ό,τι άλλο λειτουργούσε εύρυθμα πάνω στη νησίδα της Αγίας Αικατερίνης έχουν αφεθεί στη μοίρα τους και χρόνο με το χρόνο πλέον μαραζώ­νουν.